Ten wyjątkowy wzór na niektórych liściach jest charakterystyczny dla Azji Południowo Wschodniej, najprawdopodobniej zrobiony przez jakiś rodzaj gąsienicy.

(Chrysopelea paradisi). Na Borneo zamieszkuje największa liczba szybujących zwierząt od szybujących wiewiórek po szybujące jaszczurki i żaby. Wąż z gatunku Chrysopelea jest jednym z nich. Wspina się na wysokie drzewo w poszukiwaniu pokarmu, kiedy osiągnie szczyt, spłaszcza swoje ciało rzucając się w kierunku lotu. W ten sposób w zależności od wysokości drzewa potrafi przelecieć do 100 m.

Trwożnica (Tropidolaemus subannulatus) gatunek węża z rodziny żmijowatych. Na zdjęciu jest to młody osobnik, który po osiągnięciu dojrzałości zmienia ubarwienie i wzór.

Trwożnica (Tropidolaemus subannulatus) gatunek węża z rodziny żmijowatych. Na zdjęciu jest to młody osobnik, który po osiągnięciu dojrzałości zmienia ubarwienie i wzór.

Żaby jak ta są mistrzami kamuflażu. Większość żab w lasach tropikalnych prowadzi nocny tryb życia jednak niektóre dzięki naturalnemu zamaskowaniu są aktywne w ciągu dnia. Z tego powodu gatunek ten należy do gatunku płazów ściółkowych (Megophryidae).

Lotokot (Galeopterus variegatus). Lotokoty prowadzą nocny tryb życia.
Ta samica z młodym demonstrowała swoje umiejętności aerodynamiczne w ciągu dnia.

Lotokot (Galeopterus variegatus).Ten nadrzewny nocny ssak posiada fałdy skóry od szyi po ogon. Skóra ta rozciąga się podobnie jak u nietoperza podczas szybowania pomiędzy drzewami.

.

Mabuja paskowana (Eutropis multifasciata). Jaszczurki scynkowate (scynki) charakteryzują się gładkim i błyszczącym często kolorowym ubarwieniem. Maja krótkie nogi i szyję ale często bardzo długi ogon. W systematyce nawiązuje się do nich jako ewolucyjne ogniwo pomiędzy jaszczurkami i wężami.

Latająca jaszczurka, Drako latający (Draco sumatranus). To następny przedstawiciel szybujących stworzeń i jeden z najliczniej występujących w Azji P.W. Posiada fałdy skórne, które rozciąga podczas bezszelestnego lotu. Mają również zwisające, ruchome, barwne podgardle, które używają do komunikacji. Na przykład do przestraszenia rywala lub w zalotach partnerskich.

(Emoia atrocostata). Gad ten zamieszkuje nietypowe środowisko, głównie pływowe wybrzeża nadmorskie jak namorzyny. Poluje tam na małe skorupiaki jak widać to na tym zdjęciu. Ta jaszczurka czaiła się obok dziur zamieszkiwanych przez małe kraby, które w momencie pojawienia się w zasięgu jaszczurki były przez nią złapane.

Waran Paskowany (Varanus salvator). Warany są głównie naziemne. Żyją w różnych środowiskach. Widziałem je w lasach, polach ryżowych ale także pływające w morzach. Pomimo ich rozmiaru sięgającego do 3 m. są bardzo płochliwymi zwierzętami, często zrywają się do ucieczki kiedy ktoś zbliży się za blisko. Ich nazwa wywodzi sie z języka Arabskiego "waran" co oznacza smok.

Waran (Varanus salvator). Status ochronny waranów w czerwonej księdze klasyfikuje je jako "gatunek najmniejszej troski" niestety ich liczba systematycznie się zmniejsza. W wielu krajach są zabijane z wielu różnych powodów, między innym dla pokarmu, medycyny, afrodyzjaków czy skóry.

Wiele lasów tropikalnych nie ma stałej warstwy ziemi czy próchnicy z powodu ulew, które wypłukują wszelkie rozkładające się materie. Rośliny, a w szczególności wysokie drzewa potrzebują sposobów, żeby zapewnić sobie stabilność. Jednym z nich jest wytworzenie korzeni podporowych, które zapewniają równowagę.

Świnia brodata (Sus barbatus).

Dzika świnia.

Pijawki w ciepłych, wilgotnych lasach, szególnie po deszczu, można spotkać dosłownie na każdym kroku. Są przyczepione do liści, patyków i w prężnej wyprostowanej pozycji wyczekują przechodzącego ssaka. W momencie kiedy wyczują ciepło lub wibracje zbliżającej się ofiary, zwinnie wywijają się dookoła żeby przyczepić się do potencjalnego krwiodawcy.

Jaskinia Lang. Malezja to raj dla speleologów. Są tam jedne z najciekawszych jaskiń na świecie.

Formacja skalna przy wejściu do jaskini Jelenia. Niektórzy ludzie utożsamiają ją z profilem Abrahama Lincolna.

Jaskinia jelenia była największą komnatą jaskiniowa na świecie o wymiarach 174 m. szerokośc i 122m wysokości. W roku 2009 pałeczkę przejęła jaskinia Hang San Doong w Wietnamie.

Nietoperze to jedne z najbardziej pospolitych mieszkańców malezyjskich jaskiń.

Młody nietoperz zjadany żywcem przez żyjące w jaskini insekty.

Z wejścia do jaskini jelenia wylatują dwa strumienie nietoperzy. Szacuje się ze mieszka ich tam około trzy miliony.

Noni (Morinda citrifolia).Owoce noni przyciągają mrówki tkacze które budują gniazda z liści rośliny.
W zamian mrówki bronią roślinę przed innymi pasożytniczymi insektami.

Patyczak.

Jest to poczwarka owada z rzędu fulgorokrztałtnych  (Flatidae nymph), która zmienia się w owada o zupełnie innej formie. Z powodu swojego wyglądu potocznie jest nazywany "Cotton Bug" (bawełniany owad). Jego ciało jest pokryte woskowymi włóknami, które wyglądają jak bawełniane nitki. Potrafi skakać na znaczne odległości kiedy jest w niebezpieczeństwie. Te białe nitki to druga linia obrony, np.kiedy złapany przez ptaka, odrywa się z dziuba pozostawiając woskowe włókna w dziobie, a w tym czasie insekt ratuje się ucieczką.

Skulica lub Kulanka nazwy te nawiązują do formy jaką przybiera, kiedy zaniepokojona. Zwija się wtedy w szczelną, prawie idealną kulkę co chroni ją przed drapieżnikami. Żywią się głównie mchem, korą i rozkładającą síe materią.

Wejście do ula dzikich pszczół. Insekty te wyszukują odpowiedniej wielkości otworu w drzewie, który zabudowują woskiem w kształcie lejka z przedłużonym przewodem przez, który wchodzą do swojego gniazda. Woskowa rurka odstaje zwykle od drzewa na 10 do 30 cm.

(Trogonoptera brookiana).

Ćma.

(Pyrops whiteheadi)

Mrówki tkacze . Mrówki budują gniazda poprzez zszywanie ze sobą brzegów liści za pomocą nici jedwabnej.

Termity są ważnym elementem w ekosystemie lasu. Większość z nich żywi się rozkładającym się drewnem, które rozdrabniają i przenoszą w kawałkach do gniazda czasem przez dziesiątki metrów. W ich wnętrznościach żyją bakterie i wiciowce, które rozkładają celulozę. Termity biorąc pod uwagę ich ciężką pracę mają dość długi cykl życia od 1 do 4 lat. Niektóre królowe termitów żyją do 50 lat.

Langur czarny (Presbytis obscura). Występowanie tych małp jest ograniczone do półwyspu Malezyjskiego i kilku przylegających wysp. Są roślinożerne, żywią się głównie młodymi liśćmi, owocami, pędami roślin. Poluje síę na nie dla ich míęsa w całym zakresie występowania. Jak wiele innych zwierząt cierpią z powodu degradacji i całkowitej utraty siedlisk z przyczyn urbanizacji, rolnictwa, a w szczególności dla tego regionu, ekspansji upraw palm oleistych. Ich populacja ciągle się zmniejsza i figuruje jako gatunek bliski zagrożenia (NT) na czerwonej liście Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).

Lutangi (Presbytis cristatus) po urodzeniu mają brązowe futro i jasną nieowłosioną twarz. Po upływie 3 do 6 miesięcy owłosienie przybiera kolor dorosłego osobnika.

Lutang (Presbytis cristatus) na plaży. Ich preferowane środowisko to lasy przybrzeżne, podmokłe, namorzynowe. Zamieszkują wyspy Borneo i Sumatrę oraz zachodnie wybrzeże półwyspu Malajskiego.

Lutangi (Presbytis cristatus) są roślinożercami (foliofagi), których dieta składa się głównie z liści. Ich żołądki są podzielone na 3 komory, które podobnie jak u przeżuwaczy (np. krowy) biorą udział w rozkładzie celulozy w procesie fermentacji.

Stado ok. 20 słoni karłowatych . Słonie z Borneo są najmniejszymi słoniami ze wszystkich słoni.

Te słonie wędrują wzdłuż rzeki Kinabatangan w wąskim pasie lasu łęgowego, który jest otoczony plantacjami palmy olejowej. Z tego powodu przewodnicy gwarantują turystom spotkanie tych zwierząt, ponieważ nie mają one innego lasu niż ten wzdłuż rzeki..

Kiedyś słonie wędrowały po całej wyspie Borneo. Dziś próbują przetrwać w niewielkiej części lasu w północno wschodniej wschodniej części wyspy w stanie sabah. Każdego dnia las w ich okolicy jest wycinany pod nowe uprawy palm olejowych. Wraz z utratą naturalnego siedliska ich populacja stale się mniejsza.

Nosacz (Nasalis larvatus). Ich cechy charakterystyczne to duży nos i brzuch. Samce w odróżnieniu od samic mają większe nosy. Rozmiar nosa ma dla samic duży wpływ przy wyborze partnera.

Samica nosacza . Nosacze na wolności żyją wyłącznie na Borneo. Ale jak wiele zwierząt w Azji południowo wschodniej i ten gatunek jest już na liście gatunków zagrożonych wyginięciem z powodu utraty swojego naturalnego środowiska.

W odróżnieniu od innych małp, nosacze są wytrawnymi pływakami.

Samica orangutana i jej młode. Orangutany to kolejny zagrożony wymarciem gatunek zwierząt na Borneo.
Te człekokształtne stworzenia żyją obecnie na wolności tylko na Borneo oraz indonezyjskiej wyspie Sumatra. Niektórzy klasyfikują orangutany z Sumatry do innej grupy ponieważ są trochę mniejsze.

Ich pożywienie to głównie leśne owoce. Niestety ich dom (las) zmniejsz się z roku na rok a wiele owoców występuje tylko w sezonie. Dlatego niektóre organizacje dokarmiają te zwierzęta kiedy pokarmu jest mniej.

Młody orangutan . W języku malezyjskim słowo orangutan oznacza "orang" (człowiek) and "(h)utan" (las); co w pełnym przełożeniu oznacza: człowiek lasu.

Dzbanecznik. Te owadożerne rośliny, zaadoptowały się do życia w nieurodzajnym terenie, ubogim w niezbędne minerały poprzez modyfikację swoich wydłużonych liści do rodzaju tuby przypominającej dzban. Te dzbany są niczym innym jak pułapkami, które przyciągają owady. W rezultacie wpadają one do dzbana topiąc się w płynie z enzymami lub bakteriami trawiennymi. W ten sposób roślina nadrabia niedobory (głownie fosforu i azotu) trawiąc owady.

Na świecie rośnie ok. 150 gatunków dzbaneczników. Bogata w bioróżnorodność flora tropikalnej wyspy Borneo mieści w sobie prawie połowę z światowych gatunków. Wiele z tych niewykłych roślin nigdy nie zostało odkrytych ponieważ zostały zniszczone na zawsze wraz z wyciętym lasem pod ogromne plantacje palmy olejowej.

Niektóre dzbaneczniki wykształciły mutualistyczny związek z niektórymi zwierzętami. Na przykład z mrówkami (Colobopsis schmitzi), nietoperzami (Kerivoula hardwickii), szczurami (Rattus baluensis) czy tujpą górską rodzaj ryjówki (Tupaia montana). Wszystkie te zwierzęta mają jedną rzecz wspólną, traktują dzbaneczniki jako publiczne toalety gdzie ich wydzieliny służą za pożywienie dla tych roślin..

Dzbanecznik.

Płaziniec.

(Argiope keyserlingi).

Skoczek mułowy.

Skoczek mułowy.

Las namorzynowy.

Makak.

Sułtan Indochiński (Chrysocolaptes guttacristatus).

Brodziec piskliwy (Actitis hypoleucos).

Modrzyk (Porphyrio porphyrio).

Wydra.

Poranek na rzece Kinabatangan w stanie Sabah.

Orang Asli to grupa etniczna żyjąca w dżungli i prowadząca tradycyjny styl życia.

Sidła na zwierzęta.

Pod uprawę palm olejowych las jest wycinany. Tylko najgrubsze pnie wybierane są na sprzedaż a resztę lasu zostawia się i pali się na miejscu. Zanim to nastąpi teren jest drenowany i osuszany.

Wypalanie lasu to typowy proces przygotowania ziemi pod uprawę plantacji palmowych.

Popularny obraz na malezyjskich drogach a w szczególności Borneo gdzie 88% pierwotnych lasów tropikalnych zostalo wycięte. A w regionie Sarawak nawet 95%.

Palma Olejowa (Elaeis). To najbardziej popularne drzewo w Malezji. Drzewo to jest w głównej mierze odpowiedzialne za wycinkę lasu deszczowego.

Owoce na palmie olejowej. Główny produkt uzyskiwany z tych owoców to olej z którego uzyskuje się margarynę , mydło kosmetyki itp. W ostatnim czasie przemysł motoryzacyjny jest bardzo zainteresowany tym produktem.