Aguti środkowoamerykański (Dasyprocta punctata). Jest to średniej wielkości (3-4 kg.) gryzoń spokrewniony z świnką morską. Jest ssakiem dziennym żyjący w monogamicznych parach do 20 lat. Żywi się głównie nasionami, niektórymi liśćmi i korzonkami. Występuje od Meksyku po Amerykę południową. Jest ważnym ogniwem w rozsiewaniu nasion. Np. orzechy brazylijskie mają bardzo twardą skorupę i jedynie aguti są w stanie ją otworzyć. (zaobserwowano też pewien rodzaj papugi ale nie ma to wielkiego wpływu na życie orzecha) Dzięki aguti orzechy brazylijskie po otwarciu mogą ponownie wykiełkować.

Wyjec płaszczowy (Alouatta palliata). Tak jak w Azji P.W. rozbrzmiewają pohukiwania i śpiewy gibonów tak i w Ameryce centralnej i południowej najdonioślejszym odgłosem unoszącym się nad puszczą to okrzyki wyjców, które ogłaszają konkurencji swoje zajęte terytorium.

Bazyliszek zwyczajny lub bazyliszek hełmiasty (Basiliscus basiliscus) Samce Bazyliszka mają charakterystyczny grzebień na grzbiecie, żeby zrobić wrażenie na samicach. Zwykle żyją przy strumieniach leśnych, gdzie poszukują pożywienia. W przypadku zagrożenia potrafią biec po powierzchni wody, skąd wzięła się potoczna nazwa "jaszczurka Jezusa Chrystusa". W nocy śpią bardzo czujnie na końcówkach gałęzi drzew i w przypadku zagrożenia spadają na ziemię.

Bolitoglossa to płaz z rodzaju salamander obejmujący wiele gatunków od Meksyku po Amerykę południową. Głównie prowadzi nadrzewny tryb życia w mocno wilgotnym klimacie. Jak większość płazów posiada błony pławne na stopach, które pomagają w pływaniu. Jego długość po rozwinięciu ogona to kilkanaście centymetrów. Bolitoglossy mają jednorazową zdolność fizjologiczną zwaną autotomią, czyli reakcję obronną polegającą na odrzuceniu własnego ogona, kiedy złapana przez drapieżnika. Oderwany ogon z czasem zaczyna odrastać.

Drzewołaz karłowaty (Oophaga pumilio) odmiana Bastimentos. Ten czerwony drzewołaz karłowaty jest odmianą pochodzącą z wyspy Bastimentos wchodzącej w skład archipelagu Bocas Del Toro. Wyspy powstały ok. 10 000 lat temu. W miarę szybkim przedziale czasu odseparowanie doprowadziło do zmian w ubarwieniu żab na różnych sąsiadujących wyspach.

Drzewołaz karłowaty (Oophaga pumilio) odmiana Bastimentos. Długość ich życia to ok 15 lat.

Drzewołaz karłowaty (Oophaga pumilio) odmiana Bastimentos. Wszystkie żaby na wyspie mają ostry czerwony kolor. Jednak ten osobnik był koloru kremowego jakby pozbawiony czerwonego pigmentu.

Drzewołaz karłowaty (Oophaga pumilio) odmiana la gruta pochodzi wyspy Colón, która wchodzi w skład archipelagu Bocas Del Toro leżącego na północno-wschodnim wybrzeżu Panamy. Wielkość tych żab to ok 2 cm. Ich jaskrawe kolory ostrzegają przed ich toksycznością, która w postaci alkaloidów jest wydzielana przez skórę. Żaby żywią się małymi owadami, a znaczną część ich diety wypełniają mrówki. Substancje zawarte w jadzie mrówek są wykorzystywane do produkcji trującej wydzieliny w skórze żab.

Drzewołaz karłowaty (Oophaga pumilio) odmiana la gruta pochodzi wyspy Colón.

(Haetera macleannania) Rzadki gatunek motyla szklano-skrzydłego występujący tylko w centralnej Panamie oraz w kilku miejscach Kolumbii. Szklano-skrzydłe występują głównie w Ameryce Centralnej. Ich przezroczyste skrzydła stanowią formę kamuflażu zlewając je z z otoczeniem. Niebieskie elementy skrzydeł charakteryzują samca.

(Haetera macleannania) motyl szklano-skrzydły . Czerwony odcień skrzydeł charakteryzuje samicę.

(Parides iphidamas) Gatunek motyla z Ameryki Centralnej. Gąsienica jest trująca, a substancje toksyczne pobiera z roślin, którymi się żywi.

Epifity to rośliny żyjące na innych roślinach, zwykle nie będące pasożytami. Wytwarzają własne pożywienie a składniki odżywcze w postaci minerałów czerpią z rozkładającej się materii w korze drzewa czy rozwidleniach gałęzi. Rosnąc w koronach drzew mają bardzo dobry dostęp do światła słonecznego ale jednocześnie borykają się z dostępem do wody. Lasy mgliste oferują im zwiększony dostęp do wody w postaci chmur co przekłada się na obfitość i gęstość różnych form epifitów w lasach tropikalnych na terenach górzystych.

Trogon kostarykański (Trogon clathratus). Chociaż w nazwie pojawia się Kostarykański to żyje również na wilgotnych wzgórzach wschodniej Panamy pomiędzy 800 a 1400 m. n.p.m. Gatunek ma widoczny dymorfizm płciowy, gdzie samica jest szara, a samiec widoczny na zdjęciu ma jaskrawe ubarwienie.

Tapiranga szkarłatna (Ramphocelus dimidiatus). Występuje w całej Panamie i północnej Wenezueli, głównie na terenach nizinnych.

Pleszówka przepasana (Myioborus torquatus). Występuje na terytorium Kostaryki oraz w górzystych północnych stokach Panamy powyżej wysokości 1500 m. n.p.m.

Pleszówka przepasana (Myioborus torquatus). Występuje na terytorium Kostaryki oraz w górzystych północnych stokach Panamy powyżej wysokości 1500 m. n.p.m.

Empidonka żółtawa (Empidonax flavescens). Ptak ten żyje w wyższych partiach gór pomiędzy 800 a 2500 m. n.p.m. od południowo wschodniego Meksyku to zachodniej Panamy.

Pasówka białogardła lub Pasówka obrożna (Zonotrichia capensis).

Nocolot (Nyctibius) Jest to rodzaj ptaka, który jest aktywny nocą polując na przelatujące insekty. W ciągu dnia udaje odłamany pniak, siedząc na drzewie z pół zamkniętymi oczami.

To częsty widok gdzie prowadzona jest wycinka selektywna. Drzewo lub kilka drzew ścina się i na miejscu przerabiane są na deski, które łatwiej transportować ludziom.

Las namorzynowy rośnie najczęściej wzdłuż wybrzeży, czasem rzek. Jest częściowo zalewany w zależności od pływów morskich lub opadów. Niektóre jego odcinki na stałe rosną w wodzie. Jest niezwykle ważny dla wielu gatunków, które mają możliwość rozmnażania czy znajdowania pokarmu w gęstwinie korzeni.

Las namorzynowy.

Mleczaj (Lactarious indigo).

Grzyby galaretowe.

Mrówki grzybiarki wycinające kawałki liści. Wycięte krążki transportują do gniazda aby rozgryźć je na miękką papkę, którą nawożą swoją hodowlę podziemnych grzybów. Mrówki te, tak jak ludzie są farmerami uprawiającymi własny pokarm.

W strukturach społecznych i organizacyjnych mrówek jest kilka funkcji. Jedne trudnią się ochroną transportu, inne porządkowaniem gniazda a jeszcze inne wycinaniem liści. Z moich obserwacji mogę powiedzieć, że jedne osobniki wycinały kawałki liści i transportowały je. Z kolei inne przekazywały wycięty kawałek następnej, która przenosiła go do gniazda.

Mrówki grzybiarki mogą transportować ładunek, który może być 20 razy cięższy niż ich własna masa ciała.

Liście bananowca. Dla człowieka mrówki grzybiarki mogą być szkodnikiem, który czasem niszczy uprawy. Z moich obserwacji wynika, że mrówki mogą ogołocić krzak lub drzewo z liści, jednak nigdy nie pozwalają na to, żeby roślina całkowicie obumarła. Zawsze pozostawiają na tyle, żeby roślina mogła się ponownie odrodzić.

W lesie deszczowym wiele roślin posiada ciernie i kolce jako środek samoobrony. Te drzewo miało niezwykle duże kolce ok 7-8 cm. W ten sposób próbują powstrzymać ssaki od wspinania się w górę pnia.

Większość żab w lasach tropikalnych prowadzi nocny tryb życia, jednak niektóre dzięki naturalnemu zamaskowaniu lub swojej wysokiej toksyczności są aktywne w ciągu dnia. Z tego powodu gatunek ten należy do gatunku płazów ściółkowych (Megophryidae).

(Tityus pachyurus) ten rodzaj skorpiona należy do jednych z najbardziej jadowitych i po ukąszeniu człowieka wymagana jest hospitalizacja. Jad jest wykorzystywany przez przemysł farmaceutyczny do produkcji leków. Niestety, skorpiony nie rozmnażają się w niewoli i firmy zbierają je z lasu. Jak większość skorpionów prowadzi nocny tryb życia. Poluje na karaluchy, chrabąszcze lub ćmy (na zdjęciu zaraz po złapaniu). Dorosłe osobniki osiągają 8-9 cm. Ten gatunek występuje tylko w Panamie, Kostaryce i północnej Kolumbii.

Jest to jeden z najdziwniejszych owadów jakie widziałem. Ciało owada przypominało wygięty, uschły liść a z jego głowy wyrastała długa antena.

Nazwa patyczaki bierze się od roślinnych patyków, które te owady przypominają. Sam ich kształt oraz umiejscowienie powoduje czasem trudności w odróżnieniu ich od prawdziwych patyków czy gałązek. Patyczak z zdjęcia żyje w lesie mglistym, który charakteryzuje się obfitością mchów tak i ciało tego gatunku wykształciło charakterystyczne narośl przypominającą mech.

(Imantodes cenchoa) to gatunek wężowatego węża występującego w Ameryce Środkowej. Jest to nadrzewny wąż o długości ok. 1 m. prowadzący nocny tryb życia. Ich jad jest nieszkodliwy dla człowieka. Żywią się głównie małymi jaszczurkami, żabami i ich skrzekiem. Ich ulubione środowisko to górzyste wilgotne lasy mgliste.

(Micrurus nigrocinctus) powszechnie znany jako wąż koralowy Ameryki Środkowej, to gatunek wysoce jadowitego węża z rodziny Elapidae. Jak większość węży z tej rodziny prowadzi nocny tryb życia polując na inne węże, jaszczurki czy płazy. Pomimo bardzo silnych neurotoksyn w jego jadzie jest bardzo płochliwy i woli unikać kontaktu z człowiekiem. Głównie porusza się w podszyciu lasu, wśród liści i potrafi osiągnąć znaczne szybkości. Przekonałem się o tym w środku nocy, kiedy osobiści próbowałem go dogonić i sfotografować. Udało mi się tylko dlatego, że wśliznął się na krzak co spowolniło jego ucieczkę.